Unu de los significaos de orde ye la propiedá que remanez nel momentu que dellos sistemes abiertos, pero n'orixe aisllaos, lleguen a interactuar por coincidencia nel espaciu y el tiempu, produciendo, por aciu les sos interaiciones naturales, una sinergia qu'ufierta como resultáu una realimentación nel mediu, de forma que los elementos usaos como materia primo, doten de capacidá de trabayu a otros sistemes nel so estáu de materia ellaborada.[1] (ver tamién organización).
La capacidá de dellos sistemes de recordar el pasáu (de tener memoria), produz nesi sistema la capacidá d'establecer un métodu entamáu y coordináu pa repitir el llogru alcanzáu por seleición natural, y acelerar l'oxetivu a consiguir. Nesi procesu, págase un preciu: la perda de la so individualidá, mayor dependencia de nuevos elementos que pueden esistir gracies a una economía más folgosa, pero ganando n'especialización. So esti enfoque, l'orde ye la organización de les partes pa faer daqué funcional y precisu, lo cual implica la presencia d'un calce qu'establez una transaición de cargues con menor costu y polo tanto con potencial de desenvolvimientu a una psicodinámica emerxente, dando la oportunidá al observador d'imputar una finalidá intencional y, como puede deducise, d'una aición intelixente
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search